നടന്നു തീര്ത്ത വഴിയില് എവിടെയോ കാരണം ചോദിക്കാതെ, മറുപടി പറയാതെ പൊഴിയാന് തുടങ്ങുന്ന കരിയിലയോ, കെട്ടു പൊട്ടിയ പുസ്തകത്തിന്റെ താളോ പോലെ നിശബ്ദരായി പിരിഞ്ഞു പോയവരെ ഓര്ക്കുന്നുവോ?? നിങ്ങള്ക്ക് തരാന് മനസ്സില് കരുതിയ പെയ്തൊഴിയാത്ത സ്നേഹത്തിന്റെ മഴ നിശബ്ദതയുടെ കാറ്റില് പറത്തിവിട്ടു, വഴിയോരത്ത് നിന്നു പോയവര്. കാലങ്ങള് കഴിഞ്ഞു പോകുമ്പോള്, ഒരിക്കലെങ്കിലും തോല്ക്കാന് തുടങ്ങുമ്പോള്, മുന്നോട്ടുള്ള വഴിയില് നടക്കാന് കഴിയില്ലെന്ന് കരുതി തളര്ന്നു നില്ക്കുമ്പോള് ഒന്ന് മാത്രം ഓര്ക്കുക: നിങ്ങള്ക്കൊപ്പം തകരുന്നത് അകലത്തെവിടെയോ ഇരുട്ടില് കണ്ണിമ ചിമ്മാതെ നിന്നെ നോക്കുന്ന അവരാകും.
സ്നേഹപൂര്വ്വം...
2 comments:
ഇപ്പോള് പോസ്റ്റുകളുടെ എണ്ണം കുറവാണല്ലോ .......ശരിക്കും തിരക്കിലാണല്ലോ ലക്ഷ്മീ
@ ലിനു, കുറച്ചൊരു തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു. അതിലുപരി, ഈ വഴിക്കോട്ടു വരാന് ഒരു ചെറിയ മടി. ഇടയ്ക്കൊക്കെ എത്താം.
Post a Comment