അകലങ്ങളില്‍ നിന്നെത്തുന്ന ഓര്‍മയുടെ നന്തുണി പാട്ട്..
ഏതോ ഗന്ധര്‍വസ്വരം മനസ്സില്‍ ഉണര്‍ത്തുന്ന മായുന്ന വര്‍ഷ മേഘ ആഞ്ചലം...
തംബുരുവിന്റെ മൃദുല ഗാനം പോലെ കാതിനെ തഴുകുന്ന ശബ്ദം...
അതിന്റെ അലകളില്‍ അലിഞ്ഞു ചേരുമ്പോള്‍...
സ്വപ്ന വര്‍ണങ്ങള്‍ കൊണ്ട് വരച്ച ആ നക്ഷത്ര ശോഭ... ഒരിക്കലും മായാതെ ഹൃദയത്തിന്റെ തങ്ക തകിടുകളില്‍ രചിക്കുന്നു: എന്റെ മനസ്...
മറക്കാന്‍ കൊതിക്കുന്നില്ല എങ്കിലും , അകലേക്ക്‌ കൊണ്ടുപോകുന്ന ആ കാല്‍പനിക മരീചികളെ ഒന്ന് അകറ്റാന്‍ കഴിഞ്ഞങ്കില്‍....
സ്വപ്നം കാണാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ അത് രാവിന്റെ നീര്‍കുമിള ആണെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല..
ആ പദ നിസ്വനങ്ങള്‍ മഞ്ഞില്‍ പതിഞ്ഞവ ആയിരുന്നു....
ഉള്ളം നിറയുന്ന വേദനകള്‍....
മനസ് നിറയ്കുന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍...
മറക്കാനാവാത്ത മുഖങ്ങള്‍'''
ചിന്നി ചിതറി ഉടഞ്ഞു വീഴുന്ന ഒരു പളുങ്ക് പാത്രം പോലെ നശ്വരമായ ജീവിതം നിറപറയും, നിലവിളക്കും വച്ച് സ്വീകരിച്ച നന്മകളെ നഷ്ടപ്പെടുത്താതെ ഇരിക്കട്ടെ......
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം......
മനസ് നിറയ്കുന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍...
മറക്കാനാവാത്ത മുഖങ്ങള്‍'''
ചിന്നി ചിതറി ഉടഞ്ഞു വീഴുന്ന ഒരു പളുങ്ക് പാത്രം പോലെ നശ്വരമായ ജീവിതം നിറപറയും, നിലവിളക്കും വച്ച് സ്വീകരിച്ച നന്മകളെ നഷ്ടപ്പെടുത്താതെ ഇരിക്കട്ടെ......
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം......
No comments:
Post a Comment