December 23, 2010
ചിരി..
കുട്ടിക്കാലത്ത് ഇപ്പോഴും ചിരി ഒരു അടയാളം ആയിരുന്നു...
പരിചയത്തിന്റെ,
തിരിച്ചറിവിന്റെ,
സ്നേഹത്തിന്റെ ഒക്കെ...
പൊട്ടിച്ചിരികള് ഞാനെന്റെ സൌഹൃദത്തിനു തീറെഴുതി കൊടുത്തു....
മന്ദഹാസം എന്റെ സ്നേഹ ബന്ധങ്ങള്ക്കും....
കാലം പോയപ്പോള് ചിരിയുടെ അര്ത്ഥങ്ങള് മാറി.
പരിഹാസത്തിന്റെയും, അസൂയയുടെയും, വെറുപ്പിന്റെയും, ശത്രുതയുടെയും നിഴലനങ്ങുന്ന പുഞ്ചിരികള്...
ജീവിതത്തിന്റെ വഴിയരികില് നിഴലിച്ച മുഖങ്ങളില് പടര്ന്ന പുഞ്ചിരിക്ക് പല നിറങ്ങള് ആയിരുന്നു....
വേദനയും, ഒറ്റപ്പെടലും, പ്രണയവും, അമര്ഷവും പിന്നെ ഞാന് അറിയാതെ പോയ നിഗൂഡ ഭാവങ്ങളും....
പിന്നൊരിക്കല് പിടയുന്ന മനസിനും കരയുന്ന കണ്ണുകള്ക്കും മുന്നില് ഞാന് ഒരു ചിരി പ്രതിഷ്ടിച്ചു.....
അത് കാട്ടി എല്ലാവരെയും കബളിപ്പിക്കുമ്പോള് ഞാനോര്ത്തു...
പുഞ്ചിരി ഒരു മുഖം മൂടി ആണ്;മനസും മുഖവും മറയ്ക്കുന്ന നിറമില്ലാത്ത മുഖം മൂടി....
Labels:
നിനവ്
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment