JRF കഥകള്‍

സ്ഥിരം തട്ടകം.. കോട്ടന്‍ ഹില്‍ hss .

ഇതാണ് ശത്രുവിന്‍റെ അടയാളം

       പി. ജി. ക്ലാസ്സുകളുടെ ആദ്യകാലതെപ്പോഴോ മനസിലേക്ക് ചേക്കേറിയ, അല്ല തള്ളി കയറ്റിയ സ്വപ്നം ആയിരുന്നു നെറ്റ്. വിവരങ്ങള്‍ ശേഖരിച്ചു ഫയല്‍ ഉണ്ടാക്കി ചിട്ടയായി പഠിച്ചാല്‍ നെറ്റ് കിട്ടും എന്ന് പറഞ്ഞു നന്ദകുമാര്‍ സര്‍ ഞങ്ങളെ പ്രലോഭിപ്പിച്ചു. അടുത്ത ദിവസം തന്നെ സീനിയര്‍ ചേച്ചിമാര്‍ പറഞ്ഞു... അവരും ട്രൈ ചെയ്തതാണ്, നടക്കില്ല എന്ന്. MSc നാലാം സെമാസ്റെരിനു പഠിക്കുമ്പോള്‍ ഒന്ന് എഴുതിനോക്കി. അന്നേ അകത്തിരുന്നു ആരോ പറഞ്ഞു.."എടുക്കാന്‍ പറ്റുന്നത്തെ കൊതിക്കാവൂ" എന്ന്. പക്ഷെ, വിട്ടുകൊടുക്കാന്‍ മനസ് വന്നില്ല.അതുകൊണ്ട് മാത്രം, ഞങ്ങള്‍ കുറച്ചു പേര്‍ പതിവായി നെറ്റ് എക്സാം എഴുതിവരുന്നു.
       നെറ്റ് ഒരു പരീക്ഷയല്ല. ഞെട്ടണ്ട... സംഭവം ഒരു സംഗമം ആണ്. പ്രാസം ഒപ്പിക്കാന്‍ വെറുതെ പറഞ്ഞതല്ല. ആദ്യം  വരുന്നവര്‍ക്ക് ചേച്ചിമാരുടെയും, ചേട്ടന്മാരുടെയും ഉപദേശവും കൈതാങ്ങും  ഫ്രീ ആണ്. രണ്ടാമത് വരുന്നവര്‍ NET Writters ന്റെ കുടുംബത്തിലെ അംഗങ്ങള്‍ ആയിക്കഴിഞ്ഞു. പിന്നങ്ങോട്ട് seniors , രണ്ടു വര്‍ഷത്തെ എക്സ്പീരിയന്‍സ്(പരീക്ഷ എഴുതുന്നതില്‍...). തുടര്‍ച്ചയായ 12 ആം തവണ നെറ്റ് എഴുതുന്ന തിരുവനന്തപുരത്തെ സ്മിതചെച്ചിയാണ് ഇപ്പോഴത്തെ ഗുരുഭൂത.കക്ഷി പണ്ടു MSc കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവിവാഹിതയായി തുടങ്ങിയതാ.. ഇപ്പോള്‍ പിള്ളാര്‌ 2 ആയി. 20 വര്‍ഷം കഴിയുമ്പോള്‍ മോളുടെ കൂടെ വരാമല്ലോ എന്ന ആശ്വാസത്തിലാണ് ചേച്ചി. 8 തവണയില്‍ കൂടുതല്‍ എഴുതിയവര്‍ക്ക് പെന്‍ഷന്‍ അനുവദിക്കണം എന്ന് വാദിക്കുന്ന കൃഷ്ണകുമാര്‍ ചേട്ടന്‍(9)ആണെന്ന് തോന്നുന്നു രണ്ടാമത്. അതില്‍ കൂടുതല്‍ എഴുതിയവരെ ആരെയും കണ്ടിട്ടില്ല.
       പണ്ടു ഒരു സെന്‍റെര്‍ മാത്രം ആയിരുന്നെങ്കില്‍, ഇപ്പോള്‍ അതല്ല സ്ഥിതി. ഇപ്പോള്‍ ലൈഫ് സയന്‍സ് നു തന്നെ 3  സെന്റര്‍ ഉണ്ട്. (കാലം പോയ പോക്കെ...). ഇവിടെയാര്‍കും പരിഭവവും പരാതിയും കുശുമ്പും ഇല്ല. കഴിഞ്ഞ തവണ ഇനിയുംകാനാം എന്ന് പറഞ്ഞു പോയവരില്‍ ആരെങ്കിലും വന്നിട്ടില്ലെങ്കില്‍, അവന്‍/അവള്‍ രക്ഷപെട്ടു എന്ന് ആശ്വസിക്കുന്ന സ്നേഹ ബന്ദം. എഴുതാതെ മടിചിരിക്കുന്നവരെ നിര്‍ബന്ധിച്ചു കൊണ്ടുവരുന്ന ആത്മാര്‍ത്ഥത. സര്‍ദാര്‍ജി ചെയ്തത് പോലെ പേന CSIR നു അയച്ചുകൊടുക്കനോന്നും ആരും തയാറല്ല. നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ട പാര്‍ട്ടി ചെട്ടന്മാരും ചേച്ചിമാരും പറയുന്നതുപോലെ " മരണം വരെയും പോരാടാന്‍" ഇറങ്ങിയവര്‍ തന്നെ. (അവസാനം ചാവേര്‍ ആയാലോ ??)
        നെറ്റ് കിട്ടിയവര്‍ ആരും ഈ കൃഷി മതിയാക്കിയിട്ടില്ല. 28 വയസുവരെയും JRF (MRF പോലെ വീലല്ല.... Junior Research Fellowship) ആണ് ലക്‌ഷ്യം. എങ്ങനെ ആയാലും, വര്‍ഷത്തില്‍ രണ്ടു തവണ നെറ്റ് ന്റെ 9 .30 നു  ഫസ്റ്റ് ബെല്‍ അടിക്കുമ്പോള്‍ ക്ലാസ്സില്‍ ഉണ്ടാകും.
       ഇത്തവണയും എല്ലാരും ഉണ്ടായിരുന്നു. സ്മിത ചേച്ചിയും, കൃഷ്ണകുമാര്‍ ചേട്ടനും, ജയകുമാറും, അര്‍ച്ചനയും, ദിവിയും (അവര്‍ രണ്ടും എന്‍റെ കൂട്ടുകാരാനേ) അനീഷ്‌ അണ്ണനും(ജൂണിലെ 'french ' വളര്‍ന്നു സന്യാസിയായി), രൂപ ചേച്ചിയും, പിന്നെ കുട്ടി juniors ആയ ഇന്ദുവും, പ്രശോഭയും, ജയലക്ഷ്മിയും (ഞാന്‍ അല്ല, dupe) ഒക്കെ.അടുത്ത തവണ മുതല്‍ പരീക്ഷയുടെ structure മാറുന്നതിന്‍റെ ആവലാതികള്‍ പങ്കുവച്ചും, ഉച്ചയ്ക്ക് എല്ലാ ക്ലാസ്സിലും കറങ്ങിയടിച്ചും, പിന്നെ കഴിഞ്ഞ 6 മാസത്തെ വിശേഷങ്ങള്‍ പറഞ്ഞും...
     രാവിലെ 9 മണിക്ക് തന്നെ തമ്പാനൂര്‍ ബസ്‌ സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ എത്തിയാല്‍ പിന്നെ എക്സാം സെന്റര്‍ കണ്ടുപിടിക്കാന്‍ ഒരു പാടും ഇല്ല. ഒരു ചെറിയ one day trip തന്നെയാണ് നെറ്റ്. ഓരോ തവണയും പുതിയ കൂട്ടുകാര്‍, കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങള്‍..  "ഇത് നമ്മുടെ subject തന്നെ അണ്ണാ...." എന്ന് തിരന്തോരം ഭാഷേല് ചോദിക്കുന്നവരും കുറവാകില്ല. ഈ വര്‍ഷം V R .S . എടുക്കാന്‍ അപ്ലിക്കേഷന്‍ കൊടുത്തപ്പോഴും ഇനി നിന്നെ കാണാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ എന്ന് പരാതി പറഞ്ഞ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരെ, ഇനി കാണാന്‍ കഴിയില്ലായിരിക്കാം, എങ്കിലും ആ നിസ്വാര്‍ഥമായ സ്നേഹം മനസിലുണ്ടാകും....