വീണ്ടും സ്ഥലം നമ്മുടെ സ്വന്തം ഊട്ടി.
BEd course ന്‍റെ ഭാഗമായുള്ള ഒരു സ്റ്റഡി ടൂര്‍. ഹോഗ്നൈക്കളിലെ വെള്ളത്തില്‍ നിന്നു രാത്രി ഊട്ടിയിലെ തണുപ്പിലേക്ക് എത്തിയപ്പോള്‍ എല്ലാവരും ഒരു celebration മൂഡില്‍. സ്റ്റേ ഞങ്ങളുടെ എല്ലാമാല്ലാം ആയ ഫിലോസഫി മാത്യൂസ്‌ സാറിന്‍റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ സ്വന്തം ലോഡ്ജില്‍. ചെന്നപ്പോള്‍ തന്നെ സര്‍ ഞങ്ങളെ പറ്റി പൊക്കി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ എന്തോ? പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ സാറിന്‍റെ കഷ്ടകാലം.
രാത്രി 12 മണി. കൂടെയുള്ള ഒരു ടീച്ചറിന് ഉറക്കത്തിലും കണ്ണ് കാണാം എന്നുള്ള സത്യം ഞങ്ങള്‍ക്ക് മനസിലായി. അടുത്ത ദിവസത്തെ ക്യാമ്പ്‌ഫയര്‍ നെ കുറിച്ചും തലേ ദിവസത്തെ കുട്ടയിലെ യാത്രയെക്കുറിച്ചും ഒക്കെ ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്ന ഞങ്ങളെ എല്ലാം പേര് വിളിച്ചു പറഞ്ഞാണ് വഴക്ക് പറയുന്നത്. എങ്കിലും, വിട്ടു കൊടുക്കാന്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് തോന്നിയില്ല.
കൂട്ടത്തിലെ ഒരു ഗ്രൂപിന് ബെഡ്ഡില്‍ ഇരിക്കുന്ന ഫോട്ടോ വേണം.ഓക്കേ. ക്യാമറ എന്‍റെ കയ്യില്‍. ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്തു. അപ്പോള്‍ ബെഡ്ഡില്‍ പിന്നെയും സ്ഥലം ബാക്കി. കുറെപേര് കൂടി എത്തി. അങ്ങനെ ആകെ പോയവരില്‍ മുക്കാല്‍ പങ്കും കട്ടിലിന്റെ മുകളില്‍ ആയി. എന്‍റെ കയ്യിലെ ക്യാമറയുടെ സ്ക്രീന്‍ നിറഞ്ഞു. അവസാനം അവിടെയും, ഇവിടെയും മാറിയിരുന്ന കുറെ ബുജികളെ കൂടി പിടിച്ചു വലിച്ചു കട്ടിലിനു മുകളില്‍ എത്തിച്ചു. ഫോട്ടോ ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്ന എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു ശബ്ദം. പിന്നെ, കടന്തല്‍ കൂട്ടില്‍ കല്ല്‌ വീണത്‌ പോലെ ചിന്നി ചിതറി ഓടുന്ന ആള്‍ക്കാര്‍.
സംഭവിച്ചത് മറ്റൊന്നും അല്ല. കട്ടില്‍ ഒടിഞ്ഞു പോയി. വെറുതെ ഓടിഞ്ഞതോന്നും അല്ല, പണ്ടു ഭൂമിശാസ്ത്രത്തില്‍ പഠിച്ച ' വന്‍കരാ വിസ്ഥാപന സിദ്ധാന്തം' പോലെ നടുവേ പിളര്‍ന്നു പോയി. എങ്ങനെ ഒടിയാതിരിക്കും??? " ക്ഷമയുടെ നെല്ലിപ്പലക" കൊണ്ടു ഉണ്ടാക്കിയതൊന്നും അല്ലല്ലോ. പിന്നെ കട്ടിലിന്റെ കാശ് കൂടി വാങ്ങിയിട്ടാണ് മാത്യു സാറിനെ ഫ്രണ്ട് വിട്ടത്.
അടുത്ത കോളേജ് യൂണിയന്‍ മീറ്റിംഗ്. സ്റ്റഡി ടൂര്‍ ന്‍റെ കണക്കു അവതരിപ്പിക്കുന്നതിനിടയില്‍ പലവക എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് മാത്യു സര്‍ ഞങ്ങള്‍ ലേഡി representatives നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ബാക്കിയുള്ളവര്‍ക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല...... കാരണം അവര്‍ കുട്ടികളാണ്......
BEd course ന്‍റെ ഭാഗമായുള്ള ഒരു സ്റ്റഡി ടൂര്‍. ഹോഗ്നൈക്കളിലെ വെള്ളത്തില്‍ നിന്നു രാത്രി ഊട്ടിയിലെ തണുപ്പിലേക്ക് എത്തിയപ്പോള്‍ എല്ലാവരും ഒരു celebration മൂഡില്‍. സ്റ്റേ ഞങ്ങളുടെ എല്ലാമാല്ലാം ആയ ഫിലോസഫി മാത്യൂസ്‌ സാറിന്‍റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ സ്വന്തം ലോഡ്ജില്‍. ചെന്നപ്പോള്‍ തന്നെ സര്‍ ഞങ്ങളെ പറ്റി പൊക്കി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ എന്തോ? പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ സാറിന്‍റെ കഷ്ടകാലം.
രാത്രി 12 മണി. കൂടെയുള്ള ഒരു ടീച്ചറിന് ഉറക്കത്തിലും കണ്ണ് കാണാം എന്നുള്ള സത്യം ഞങ്ങള്‍ക്ക് മനസിലായി. അടുത്ത ദിവസത്തെ ക്യാമ്പ്‌ഫയര്‍ നെ കുറിച്ചും തലേ ദിവസത്തെ കുട്ടയിലെ യാത്രയെക്കുറിച്ചും ഒക്കെ ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്ന ഞങ്ങളെ എല്ലാം പേര് വിളിച്ചു പറഞ്ഞാണ് വഴക്ക് പറയുന്നത്. എങ്കിലും, വിട്ടു കൊടുക്കാന്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് തോന്നിയില്ല.
കൂട്ടത്തിലെ ഒരു ഗ്രൂപിന് ബെഡ്ഡില്‍ ഇരിക്കുന്ന ഫോട്ടോ വേണം.ഓക്കേ. ക്യാമറ എന്‍റെ കയ്യില്‍. ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്തു. അപ്പോള്‍ ബെഡ്ഡില്‍ പിന്നെയും സ്ഥലം ബാക്കി. കുറെപേര് കൂടി എത്തി. അങ്ങനെ ആകെ പോയവരില്‍ മുക്കാല്‍ പങ്കും കട്ടിലിന്റെ മുകളില്‍ ആയി. എന്‍റെ കയ്യിലെ ക്യാമറയുടെ സ്ക്രീന്‍ നിറഞ്ഞു. അവസാനം അവിടെയും, ഇവിടെയും മാറിയിരുന്ന കുറെ ബുജികളെ കൂടി പിടിച്ചു വലിച്ചു കട്ടിലിനു മുകളില്‍ എത്തിച്ചു. ഫോട്ടോ ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്ന എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു ശബ്ദം. പിന്നെ, കടന്തല്‍ കൂട്ടില്‍ കല്ല്‌ വീണത്‌ പോലെ ചിന്നി ചിതറി ഓടുന്ന ആള്‍ക്കാര്‍.
സംഭവിച്ചത് മറ്റൊന്നും അല്ല. കട്ടില്‍ ഒടിഞ്ഞു പോയി. വെറുതെ ഓടിഞ്ഞതോന്നും അല്ല, പണ്ടു ഭൂമിശാസ്ത്രത്തില്‍ പഠിച്ച ' വന്‍കരാ വിസ്ഥാപന സിദ്ധാന്തം' പോലെ നടുവേ പിളര്‍ന്നു പോയി. എങ്ങനെ ഒടിയാതിരിക്കും??? " ക്ഷമയുടെ നെല്ലിപ്പലക" കൊണ്ടു ഉണ്ടാക്കിയതൊന്നും അല്ലല്ലോ. പിന്നെ കട്ടിലിന്റെ കാശ് കൂടി വാങ്ങിയിട്ടാണ് മാത്യു സാറിനെ ഫ്രണ്ട് വിട്ടത്.
അടുത്ത കോളേജ് യൂണിയന്‍ മീറ്റിംഗ്. സ്റ്റഡി ടൂര്‍ ന്‍റെ കണക്കു അവതരിപ്പിക്കുന്നതിനിടയില്‍ പലവക എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് മാത്യു സര്‍ ഞങ്ങള്‍ ലേഡി representatives നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ബാക്കിയുള്ളവര്‍ക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല...... കാരണം അവര്‍ കുട്ടികളാണ്......
2 comments:
വന്‍കരാ വിസ്ഥാപന സിദ്ധാന്തം പോലെ നടുവേ പിളര്‍ന്ന കട്ടില്‍ .....ചിരിക്കാതെ വയ്യ
kollamm... eniyun rasakaramaya anubhavanggal ezhuthuka..
Post a Comment